Dramat, który wydawał się najpiękniejszym wierszem!
Czy to fabuła przykuła moją uwagę? czy to było aktorstwo? czy to było najlepsze? Cóż, nic z tego. Przeglądając szpule, natknąłem się na szpulę tego dramatu z pierwszego odcinka, kiedy Sou i Tsumugi spotykają się ponownie. Nie znając nawet kontekstu, rozpłakałam się. Później szukałam streszczenia tej dramy i kurczę, serce mi pękło! Postanowiłem poczekać na więcej odcinków, ale po pewnym czasie ten dramat wciąż gościł w moich szpulach. Obejrzałem dostępne 7 odcinków i przez te 7 godzin płakałem 14 razy. Ale szczerze mówiąc, to nie element tragiczny mnie poruszył, ale to, jak pięknie dramat został napisany. Czasami, gdy znajdziesz coś pięknego, co daje ci tyle do myślenia i uspokaja, płaczesz.Nie było żadnego elementu stresu, ale podobały mi się rozmowy między każdą postacią. Poczułem się jak w punkcie widzenia każdej postaci. Każdy najmniejszy szczegół dramatu ma piękne znaczenie, a kiedy dojdziesz do ostatniego odcinka, zobaczysz pętlę pięknych i rozjaśniających elementów. Oprawa tak cennej kreacji wymaga jednak zrozumienia ze strony aktorów i tak naprawdę każda postać uzasadniała swoją rolę, swoje emocje i każdą jej część.
Zapadająca w pamięć drama, która nauczyła mnie tak wiele i może kiedy obejrzę ją ponownie, dowiem się więcej.
Czy ta recenzja była dla ciebie pomocna?
